ОБЈЕКТИВНА ПРОЦЕНА СОПСТВЕНИХ ПОСТИГНУЋА је
кључно место, територија на коју још увек не залазимо довољно често, ни ми,
наставници, а ни ви, наши ученици. Интересантна је чињеница да смо обично
фокусирани на оно што нисмо добро урадили, губећи слику о сопственим успесима и
напорима које смо уложили. Једноставно, успехе доживљавамо као нешто што се
подразумева, док нас неуспеси прогоне далеко дуже.
Зашто се налазимо у таквим ситуацијама? Да ли
наставници и ученици немају времена да се осврну на сопствени рад и увере да су
значајно напредовали? Или нам рефлексија још увек није део рутине?
Хајде да погледамо уназад! Размислите о
постављеним питањима и одговорите искрено. Ова активност се зове рефлексија и
јако је важан део учења!
Шта сам научио/ла?
Шта препознајем као најважније из области коју
сам изучавао/ла?
Које питање се намеће као доминантно када је ова
област у питању?
Колико времена сам провео/ла планирајући рад на
задацима и колико од тог времена је било неадекватно употребљено?
Шта сам добро урадио/ла током школских
активности?
Шта сам добро урадио/ла током активности код
куће?
Како сам решавао/ла задатке?
Да ли сам остварио/ла сарадњу са другим
ученицима?
Да ли сам уложио/ла довољно напора током
школских активности и активности код куће?
Колико времена сам био неефикасан/а током
трајања активности?
Да ли сам радио/ла код куће?
Да ли оно што сам научио/ла, има примену у
другим наставним предметима или у животу ван школе?
Да ли сам употребљавао/ла знања из других
наставних предмета током израде задатака?
Како бих објаснио /ла другим ученицима оно што
сам научио/ла?
Да ли знам више него на почетку наставне
области?
Колико ми је пријао начин на који сам учио/ла и
зашто?
Колико сам времена провео/ла пишући ову
рефлексију?
·
Нема коментара:
Постави коментар